Vandaag dienen we om 17 uur aan het basecamp in het Lavahostel te zijn voor de briefing ivm onze tocht langs de Laugavegur trail. Tijd voor een activiteit is er niet meer, omdat de meeste excursies langer dan 6 uur duren. Om die reden beslissen we om Reykjavik een bezoek te brengen.
Ik neem nog een laatste douche in de airBnB alvorens we alles inladen in de huurauto. Een douche nemen in de buurt van Reykjavik is wel even wennen. Het warme water uit de kraan is van uitstekende kwaliteit, maar de zwavelgeur is erg intens. Het hete water dat uit de grond omhoogkomt, wordt naar een hoog punt op een berg geleid, vanwaar het in leidingen naar Reykjavik en omstreken naar beneden stroomt. Centrale verwarmingen, zwembaden, douches, keukens en serres kunnen hiervan overvloedig van warm water voorzien worden. Als je de warme kraan opendraait, ruikt dit nog steeds naar zwavel. Het is niet schadelijk en na het douchen is de geur meteen weg. Gelukkig krijg je vanuit de koude kraan heerlijk en helder drinkwater daar deze uit een andere bron komt. Flessen water in IJsland kopen, is dus niet aan de orde, gezien het drinkwater uit de kraan heel lekker smaakt. Trouwens, het blijkt dat het flessenwater gewoonweg kraantjeswater is.
Jammergenoeg heb ik geen foto’s van onze airbnb, want het was een mooi en gezellig plekje, zeker een aanradertje als je in de buurt van Reykjavik een overnachting zoekt. We steken de sleutel in de deurbrievenbus, want onze Hosts zijn voor het verlengde weekend naar de Camping waar hun caravan staat.
INHOUD
De Sun Voyager
Het is nog rustig als we in Reykjavik arriveren en het vinden van een parkeerplaats is dan ook niet moeilijk.
We parkeren de auto aan de rand van de stad en kunnen zo op de promenade langs de zee naar de Sun Voyager lopen. Het kunstwerk lijkt op een Vikingschip en gezien de IJslandse Viking geschiedenis, zou ik het hier ook mee associëren. Maar blijkbaar moet dit een droomschip voorstellen. Het roestvrije schip brengt een ode aan de zon. Het kunstwerk staat voor hoop, vrijheid en vooruitgang.
Om het schip alleen op beeld te krijgen, daarvoor moesten we nog wat vroeger gearriveerd zijn. Iedereen wil wel op één of andere manier dit kunstwerk vereeuwigen op een plaatje…ik ook dus 😉.
Harpa, het glazen concert -en congresgebouw
We wandelen verder langs de promenade en komen iets verder aan het grote concertgebouw, Harpa. Het glazen gebouw van Harpa ligt vlak naast de oude haven en op 10 minuten lopen van het centrum.
Het is niet enkel bijzonder vanwege de moderne architectuur, het is tevens het duurste gebouw in heel IJsland. Het heeft in totaal ruim 120 miljoen euro gekost. Het gebouw werd ontworpen door de Deense Architect Henning Larsen in samenwerking met Olafur Eliasson. Het ontwerp van het gebouw werd gebasseerd op de uitgangspunten van licht, kleur en natuurverschijnselen. De naam ‘Harpa’ is afkomstig van het Ijslandse woord ‘harp’, maar geldt ook als symbool voor hoop en liefde.
Harpa is bovendien een oud IJslands woord dat refereert naar een maand op de oude Nordic kalender. De eerste dag van die oude maand is de eerste dag van de zomer en markeert het begin van een heldere zonnige tijd.
Handig weetje: ‘Als je nood hebt aan een pitstopje, dan kun je hier tegen betaling ook even naar toilet’.
We kuieren nog even door de oude haven en komen een eind verder van het centrum uit. We dwalen door de straten van deze rustige buurt en vragen ons af voor wat sommige gebouwen staan…een kerk, maar welke kerk?…een schooltje?…een stadhuis?…
Een coffeeshop trekt onze aandacht en we besluiten een korte pauze te nemen en bestellen een Ice Coffee Latte. Het bijhorende gebakje laten we aan ons voorbijgaan en settelen ons op een tweepersoonbankje aan de straatkant. We kijken naar de voorbijgangers, een mix van locals en toeristen. Het valt ons nu pas op dat sommigen kleurrijke kledij en/of bloemkransen dragen. Stilaan begint het te dagen waarom we zoveel regenboogkleuren zien in de stad. Vandaag is een speciale dag waarop mensen van over de hele wereld samenkomen om de jaarlijkse Pride Parade te vieren.
De Regenboogstraat
Na de koffie verlaten we de rustige buurt en gaan we richting het centrum van Reykjavik. We wandelen de bekende regenboogstraat in. De stad is nu helemaal autovrij en de straat is afgezet met nadarhekkens om de Parade straks in goede banen te leiden. Het is nog vrij rustig en we kunnen overal makkelijk door.
Uit een café schalt het uitbundige gezang van een dragqueen die het beste van haarzelf geeft. Gehuld in een glitterende outfit, waant ze zich voor even in de huid van de legendarische Dolly Parton. Haar stem vult de hele ruimte en trekt de aandacht van voorbijgangers, die nieuwsgierig blijven staan om te luisteren naar de melodieën van Dolly Parton’s tijdloze hits.
We passeren de bekende regenboogstraat van Reykjavik. Langs de Nadarhekken staan tal van terrasjes die overvol zitten…de regenboogstraat hierdoor vrij van volk. Op het einde van de straat zien we de toren van de beroemde Hallgrímskirkja omhoogrijzen. Daar gaan we naartoe.
Op het plein voor de kerk staan de Parade-wagens te wachten en is de al ambiance vollebak. De muziek op de wagen schalt luid door de luidsprekers en de in superhelden verkleedde mannen zorgen voor een kleurrijk spektakel, terwijl ze het ritme van de muziek vol enthousiasme met gekleurde vlaggen omhoog zwepen. Opgetogen toeschouwers op het plein dansen lustig mee op de tonen van de muziek.
Hallgrímskirkja
Terwijl we met plezier toekijken, schuiven we stilaan door om de bijzondere kerk een bezoek te brengen. We hebben pech…de kerk is gesloten voor bezoekers, gezien er een orgelconcert door gaat op dit moment. De grote pijporgel, met zijn 5275 pijpen en een hoogte van 15 m, is één van de highlights in de kerk. Door de bijzondere bouw van de kerk moet de akoestiek fenomenaal zijn, naar het schijnt.
De Hallgrímskirkja zelf trekt de aandacht met zijn unieke en onmiskenbare architectuur. De kerk stijgt tot een hoogte van 74,5 m en is daarmee de hoogste kerk in IJsland. De toren, die je tegen betaling kunt bezoeken, biedt een panoramisch uitzicht over de stad. Bij helder weer zou je zelfs Groenland en Amerika in de verte kunnen spotten. Met zijn opvallende trappen-gevel, die doet denken aan de basaltzuilen in het vulkanische landschap en IJsland, is de kerk een bewijs van de geologische natuurwonderen van het land.
Laugavegur
We begeven ons terug naar de stad en komen terecht in de belangrijkste winkelstraat van Reykjavik…de Laugavegur! Grappig dat dit dezelfde naam heeft als de trail die we vanaf maandag gaan bewandelen.
Deze straat strekt zich uit van het centrum van de stad tot aan de haven en is ideaal om te shoppen en een hapje te eten in één van de vele restaurants. Charmante boetiekjes, allerhande souvenirwinkels, kunstgalerijen en vooral outdoorwinkels vullen de straat. Voor elk wat wils dus! Zelf ben ik op zoek naar één enkel attribut dat ik vergeten ben mee te nemen, namelijk een haarelastiekje om mijn haren op de trail in een staart te doen. Het lijkt zo’n klein en onbeduidend voorwerp, maar het maakt een wereld van verschil tijdens een wandeltocht in de natuur. Ik vind ze uiteindelijk in een klein kraampje op een overdekte markt aan de haven.
Naast winkelen biedt de laugavegur ook een scala aan eetgelegenheden en daar gaan we nu dankbaar gebruik van maken. We bestellen een Ceasar Salade met frietjes erbij en zetten ons aan een wankel tafeltje op het kleine terras naast de straat.
De stad komt langzaam tot leven met kleurrijke vlaggen en feestelijke muziek. De straten zijn gevuld met mensen van alle achtergronden, leeftijden en nationaliteiten. Sommigen gekleed in de meest spectaculaire en extravagante outfits. Toeristen, zoals wij, die hier vandaag toevallig zijn, haal je er zo uit. Wij zijn diegene die gewone kledij dragen en geamuseerd om ons heen kijken.
Het uur van de opening van de Pride Parade begint duidelijk te naderen. Het wordt steeds drukker en drukker. Ook wij gaan terug richting het plein aan de Hallgrímskirkja en zien net op tijd de Parade vertrekken. De Parade vertrekt langs twee kanten en het is een aanschuiven van drag-artiesten, lokale LGBTQ+ – organisaties, SM-groepen en kleurrijke paradewagens. Het hele evenement is doordrenkt met een gevoel van vreugde, trots en acceptatie. Het is niet alleen een viering, maar ook een middel om bewustzijn te creëren en ondersteuning te tonen voor de LGBTQ+ -gemeenschap.
De Pride Parade in Reykjavik is meer dan alleen een evenement. Het is een symbool van vooruitgang, gelijkheid en hoop. Het herinnert ons eraan te blijven streven naar een wereld waarin iedereen zich geaccepteerd en geliefd voelt, zonder enige vorm van discriminatie of vooroordeel.
Lang kunnen we niet meer blijven…het wordt stilaan tijd om terug naar de auto te gaan en de feestvierders achter ons te laten. Bart brengt mij alvast naar het LavaHostel met de hele bagage en gaat dan de huurauto inleveren op het droppingspunt.
Vanaf hier zal ons volgende avontuur beginnen…. De laugavegur Trail!